Επίθετα σε –ων, -ουσα, -ον
και –ύς, -εία, -ύ
Στην νέα
ελληνική γλώσσα γίνεται χρήση και δύο κατηγοριών επιθέτων που προέρχονται από επίθετα
και μετοχές της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
1η κατηγορία
Ε ν ι κ ό ς α ρ ι θ μ ό ς
ο
|
τρέχων
|
η
|
τρέχουσα
|
το
|
τρέχον
|
του
|
τρέχοντος
|
της
|
τρέχουσας
|
του
|
τρέχοντος
|
τον
|
τρέχοντα
|
τη(ν)
|
τρέχουσα
|
το
|
τρέχον
|
-
|
-
|
-
|
Π λ η
θ υ ν τ ι
κ ό ς
α ρ ι θ μ
ό ς
οι
|
τρέχοντες
|
οι
|
τρέχουσες
|
τα
|
τρέχοντα
|
των
|
τρεχόντων
|
των
|
τρεχουσών
|
των
|
τρεχόντων
|
τους
|
τρέχοντες
|
τις
|
τρέχουσες
|
τα
|
τρέχοντα
|
Παρόμοια κλίνονται ο ενδιαφέρων, ο μείζων, ο συγκλίνων, ο αποκλίνων
κ.τ.λ.
2η κατηγορία
Στην
κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται τα επίθετα σε –ύς, -εία,-ύ
Ε ν
ι κ ό
ς α ρ ι
θ μ ό ς
ο
|
ταχύς
|
η
|
ταχεία
|
το
|
ταχύ
|
του
|
ταχέως
|
της
|
ταχείας
|
του
|
ταχέως
|
τον
|
ταχύ
|
την
|
ταχεία
|
το
|
ταχύ
|
Π λ
η θ υ
ν τ ι
κ ό ς
α ρ ι
θ μ ό ς
οι
|
ταχείς
|
οι
|
ταχείες
|
τα
|
ταχέα
|
των
|
ταχέων
|
των
|
ταχειών
|
των
|
ταχέων
|
τους
|
ταχείς
|
τις
|
ταχείες
|
τα
|
ταχέα
|
Το ίδιο
κλίνονται ο ευρύς, ο ευθύς κ.τ.λ.
0 σχόλια: