Images Η γυναίκα στη βυζαντινή κοινωνία Ε΄Δημοτικού

 Η ενάρετη γυναίκα

Στα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας οι νόμοι που όριζαν τη θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνία ήταν οι ίδιοι με αυτούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η γυναίκα έμενε διαρκώς στο σπίτι. Ενάρετη (αυτή που δεν παραβαίνει τους κανόνες συμπεριφοράς) ήταν η γυναίκα που ήταν ανύπαντρη και υπάκουε τον πατέρα της ή αυτή που ήταν παντρεμένη και υπάκουε τον άντρα της. 

Η γυναίκα αποκτά δικαιώματα

Αργότερα με την εξάπλωση του χριστιανισμού που κήρυτε την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα και ιδιαίτερα την εποχή της νομοθεσίας του Ιουστινιανού η γυναίκα απέκτησε αρκετά δικαιώματα μέσα στην οικογένεια.

Τι έκαναν τα κορίτσια στο σπίτι

 Οι γυναίκες σε μικρή ηλικία, όταν ήταν κορίτσια, έμεναν κοντά στη μητέρα τους και τη βοηθούσαν στις εργασίες του σπιτιού. Μάθαιναν να μαγειρεύουν, να πλέκουν, να κεντούν, να υφαίνουν και να φροντίζουν τα μικρότερα αδέρφια τους. Όσες μητέρες ήξεραν γράμματα μάθαιναν στα κορίτσια ανάγνωση, γραφή, προσευχές και τραγούδια.

Πού μπορούσαν να πάνε οι γυναίκες

Επιτρεπόταν να πάνε στην εκκλησία, όπου εκεί παρακολουθούσαν τη θεία λειτουργία μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες σε έναν ειδικό χώρο της εκκλησίας για γυναίκες, τον γυναικωνίτη. Ακόμη έπαιρναν μέρος στις οικογενειακές ή τις τοπικές γιορτές όπου χόρευαν. Όσες γυναίκες ανύπαντρες ή παντρεμένες ήθελαν να πάνε στα δημόσια λουτρά έπαιρναν άδεια είτε από τους γονείς τους είτε από τους συζύγους τους.

Η ηλικία του γάμου

Μια γυναίκα μπορούσε να παντρευτεί από τα δώδεκά της χρόνια και τα αγόρια από τα δεκατέσσερα. Για να παντρευτούν τα κορίτσια έπαιρναν την άδεια του πατέρα τους.

Η γυναίκα στην αγορά

Αν και οι νόμοι όριζαν που μπορούσε να πηγαίνει η γυναίκα, παρόλα αυτά πολλές κατόρθωναν να είναι πωλήτριες στην αγορά υφασμάτων, κάποιες να γίνονται κωμμώτριες και κάποιες να κάνουν το επάγγελμα του ράφτη.

Η παρουσία της γυναίκας στην κοινωνική ζωή του Βυζαντίου 

Αρκετές γυναίκες έγιναν αυτοκράτειρες πλάι στους άντρες ή τους γιους τους. Όπως η Αγία Ελένη, μητέρα του Κωνσταντίνου, η Ευδοκία σύζυγος του Θεοδοσίου Β΄, η Θεοδώρα σύζυγος του Ιουστινιανού, η Ειρήνη και η Θεοδώρα που έδωσαν λύσεις στο πρόβλημα της εικονομαχίας. Άλλες πάλι διακρίθηκαν στην Ιστορία, όπως η Άννα η Κομνηνή και η Κασσιανή στην υμνογραφία.